بروز رسانی 1401/02/22
دلیل اینكه حق كسب و کار و تجارت در قانون های ما بیشتر مورد توجه بوده است، به این دلیل بوده كه مستاجری که بوده،
مدت زمانی زحمت كشیده و مشتری به دست آورده است و موقعی که او را از مکان بیرون می كنند مشتری ها را ازدست می دهد
و به مکان جدیدی که می رود، بایستی دوباره مدتی زمان صرف كند تا مشتری های جدید پیدا کند.
به همین خاطر قانون گذار از مستاجرها حمایت می كند.
در کل حق كسب و کار و تجارت و سرقفلی پس از انعقاد قرارداد اجاره به وجود می آید.
علی القاعده سرقفلی و حق كسب و کار و تجارت در روابط بین موجر و مستاجر مطرح شده است
ولی با این حال در بعضی قوانین مثل قانون تملك زمین برای نوسازی مصوب 1339
و همچنین قانون نوسازی و عمران شهری مصوب 1347
و همین طور لایحه ی قانونی نحوه خرید و تملك املاك و اراضی جهت اجرای
برنامه های عمرانی، عمومی و نظامی دولت مصوب 1358 پیش بینی كرده است.
چنانچه دولت بخواهد محل تجاری و كسب شخصی را برای امور فوق تملك كند،
بایستی سرقفلی و حق كسب و پیشه و تجارت بدهد.
در نتیجه لزومی ندارد در این باره استیجاری وجود داشته باشد.
سایت وکیل خانواده آماده ارائه انواع خدمات مشاوره حقوقی و کیفری و … بوده
و همچنین قبول دعاوی داخلی و بین المللی به اشخاص حقوقی و حقوقی می باشد.
برای اطلاع بیشتر در این زمینه به سایت وکیل خانواده مراجعه فرمایید.
در سال 1376 قانونی در مورد روابط بین موجر و مستاجر به تصویب رسید و مقرر شد
كه اخذ سرقفلی در عواملی كه در قانون مزبور آمده، جایز می باشد.
ولی مطالبه هر وجهی به جز سر قفلی ممنوع می باشد.
و در نتیجه به موجب این قانون هر قرارداد اجاره ای كه از سال 1376 به بعد در مورد اماكن تجاری انعقاد یافته است،
گرفتن سرقفلی در آن ها جایز است اما حق كسب و پیشه و تجارت به مستاجر تعلق نمی گیرد.
