قوانین مجازات ممانعت از ملاقات فرزند

بروز رسانی 1402/09/07

قوانین مجازات ممانعت از ملاقات فرزند

طلاق هر چند بد و ناپسند اما گاهی اجباری است.

در زمانی که طلاق اتفاق می افتد حضانت فرزند به یکی از والدین سپرده خواهد شد.

والد دیگر حق دیدار با فرزند خود را تحت شرایطی دارد.

اما بعضی اوقات والد دیگر با ممانعت از ملاقات فرزند سعی در آزار و اذیت دیگری دارد.

در چنین مواردی قانون برای حفظ حق دیدار با فرزداد قوانین و مقررات خاصی دارد و ممانعت از آن با جریمه هایی همراه خواهد بود.

چگونگی تعیین حضانت پس از طلاق

بر اساس قانون مدنی حضانت فرزند پسر و دختر تا ۷ سالگی با مادر است و حضانت دختر از ۷ سالگی تا ۹ سالگی و پسر نیز از ۷ سالگی تا ۱۵ سالگی با پدر می باشد.

اما قانون گذار در قانون مدنی و قانون حمایت از خانواده به قاضی اختیاراتی تفویض کرده که با توجه به مصلحت کودک حضانت را مشخص و تعیین نماید.

یعنی ملاک حضانت برای دادگاه مصلحت طفل می باشد.

پس از سن بلوغ نیز خود فرزند مختار است تا زندگی با مادر یا پدرش را انتخاب کند.

قوانین مربوط به دیدار با فرزند

بر اساس ماده 1174 قانون مدنی در صورتی که به علت طلاق و یا هر جهت دیگر والدین در یک منزل سکونت نداشته باشند، دادگاه برای هریک از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات با فرزند تعیین می نماید که جزئیات این ملاقات بر عهده دادگاه خانواده می باشد.

بر اساس این ماده در صورتی که در خصوص مکان، زمان و سایر جزئیات ملاقات، میان والدین توافقی حاصل شود بر اساس آن عمل می شود و در صورتی که اختلافی باشد، دادگاه زمان و مکان آن را بر اساس شرایط و مصالح کودک تعیین می کند.

عواقب ممانعت از ملاقات فرزند

پدر یا مادری که حضانت طفل را بر عهده دارد، نمی تواند او را از محل حضانت (شهر محل سکونت) او خارج کنند، مگر با رضایت والد دیگر یا حکم دادگاه.

به عنوان مثال اگر محل سکونت والدین در شهر تهران باشد،

کسی که حضانت بر عهده او است، نمی تواند طفل را به تبریز ببرد.

چرا که در این صورت استفاده از حق ملاقات برای طرف دیگر دشوار می شود .

بر اساس ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده: «هرگاه مسئول حضانت از انجام تكالیف مقرر خودداری كند

یا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذی حق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت

و درصورت تكرار به حداكثر مجازات مذكور محكوم می شود»