بروز رسانی 1401/01/18

وکالت آزاد ( بخش دوم )

در مقاله قبلی : در مورد  وكالت آزاد (بخش اول) توضیحاتی ارائه نمودیم در ادامه با ما همراه شوید :

یک – تقابل قضاوتهای قابل توجه و بی ارزش درباره وكالت دادگستری فقط مربوط به دوران ما نمی شود و به نوشته در اشپیگل در سال 1989 كه یك صفحه تمام درباره این موضوع نوشته بود این موضوع به هیچ وجه رابطه ای با از دست رفتن اعتبار وكلا در جامعه نخواهد داشت .

در دوران  قدیم چهره مشابهی از وكلا ساخته شده بود .

از یك طرف تمجید زیاد ، مثلا یك شعر قدیمی ژرمنی وكیل را به عنوان شوالیه قانون می ستاید .

در Codex Justitianus در 1500 سال پیش نوشته شده بود وكلایی كه مشكل حقوقی را حل می كنند و فرد گرفتاری را كمك می كنند تا حق خود را پس بگیرد كم ارج تر از كسانی كه برای كشور و خانواده خودشان خدمت می كنند نخواهند بود .

یك شهردار فرانسوی به نام داگوسو Schwaermte در سال 1813 تعریف كرده است كه وكالت دادگستری امروز همانند همیشه یك دانش و یك هنر است .

مشاوره حقوقی مهریه در سایت وکیل خانواده قابل دسترسی می باشد .

براي رودولف فن گنايست سال 1867 ، سال ايجاد وكالت آزاد است و اولين شرط براي رفورم در دادگستری اتريش را ايجاد وكالت آزاد مي داند و آن را نقطه ارشميدس نام مي نهد كه از آن مبداء روابط نادرست در دادگستری پروس دوباره از مسيرهای حقوقي به مبداء آن پس فرستاده می شوند .

وکالت آزاد

تمام ابزار و هنر دفاع را به كار می برند تا حقیقت را كتمان كنند و حقیقت را رنگ دیگری بزنند و آن را در جهت خلاف اعمال كنند .

فردریش كبیر در فرمان خود به كابینه اش این امر را مخالف طبیعت امور توصیف می نماید كه طرفین پس از اقامه دعاوی و شكایات خود مستقیما مورد سوال قاضی قرار نگیرند بلكه مسایل ناچیز خود را به وسیله وكلای غنی مطرح نمایند .

برای ارتباط با وکیل خانواده با ما در ازتباط باشید .

وقتی كه قاضی پرونده را بعد از اینكه وكیل با لوایح خود حقیقت را در جهت منافعش وارونه یا به طور ناقص جلوه بدهد ، به دست بگیرد طبیعی است كه حكم كننده مسیر حق را گم كرده در نتیجه دلایل غیر مسجل را می پذیرد و چون در بیراهة ایجاد شده می افتد اغلب در پایان به طور ناخواسته به دادن رای غیر منصفانه مجبور می شود .

فردریش به این جهت بالاخره پس از مدتی وكالت را ملغی كرد و زمانی كه وكلا بعد از آن لااقل به عنوان آماده كننده موضوعات برای قضات غیر قابل صرف نظر بودن خود را ثابت كردند ، آنها را به صورت شبیه به مامورین دولت و به عنوان دستیاران مشورتی Assistenzraeten و سپس كمیسر دادگستری Justikanmissare به كار گرفتند و آنها را حقوق بگیر دولت ساختند و در نهایت طبق قانون آنها را Rechtsanwalt نامیدند و وكیل یا نمایندة حقوقی در این تاریخ دوباره اجازه فعالیت به عنوان وكیل دادگستری یافت .

در اغلب ایالات دیگر آلمان مامور دولت شدن وكلا تحقق پیدا نكرد ولی در آنجا نیز به استثنای ایالت ورتمبرگ كه موقعیتی قابل افتخار داشته اند و عموما وكلا دارای موقعیتی نیمه دولتی بوده اند .

وكلا اغلب به عنوان افراد كمك دهنده به دادگاه تنزل مقام پیدا كردند و تحت نظارت دادگاه قرار گرفتند و این نظارت در طرز رفتار آنها در دادگاه ، در زندگی خصوصی و از آن بدتر در مورد مفید بودن یا نبودن دادرسی اعمال می شد .

با همه این بندهایی كه قانون ایجاد كرده بود البته در نیمة اول قرن 19 آگاهی وكلای دادگستری افزایش یافت و وكلا به تدریج برای مبارزه جهت آزادی خود با هم متحد شدند .

البته بندهایی كه به دست و پای آنان بسته شده بود بالاخره با تصویب قانون وكالت در سال 1878 توسط رایش كه به موجب آن وكالت آزاد به رسمیت شناخته شده بود برداشته شد .

دو – تاریخچه ای كه گفته شد فقط در لباس رسمی ، كلاه و لباده ای كه توسط مقامات برای وكلا تعیین شده بود تا از دور قابل تشخیص باشند خلاصه نمی شود بلكه شامل ریشه های تاریخی بسیاری از پیش داوری های مردم درباره وكلا كه متاسفانه هنوز هم در جامعه وجود دارد نیزمی گردد .

مثل اینكه وكیل دادگستری را با دستیاران دادگاه در قرن گذشته مقایسه می كنند ، مطلبی است كه از همه پرسی سال 1986 به دست آمده است .

هر چند كه از زمانهای قدیم دادن جواز مشاوره حقوقی جدا و خارج از دادگاه شناخته شده بود ولی مقامات پروس وكلا را محدود كرده بودند كه فقط در مرحله دادرسی به عنوان كمك قاضی فعالیت كنند و از وكیل دستیاری برای دادگاه ساخته بودند .

امیدواریم تا اینجا توضیحات ارائه شده مورد استفاده شما عزیزان قرار گرفته باشد .

در مقاله بعدی : وکالت آزاد (بخش سوم) را نیز مشاهده بفرمائید .

این مطلب : اهمیت اخلاق و مسئولیت های اجتماعی مدیران را نیز مطالعه بفرمائید .