لقاح مصنوعی از دیدگاه حقوقی (قسمت اول)

بروز رسانی 1401/05/27

لقاح مصنوعی از دیدگاه حقوقی

قسمت اول

از گذشته تولید مثل و تداوم نسل از خواسته های اصلی و طبیعی بشر و در حقیقت یک نوع کمال محسوب می شود،

در قرن های گذشته انسان هایی بودند که به دلیل عدم قدرت باروری و نازایی از این موضوع بهره ای نمی بردند،

اما امروزه با پیشرفت های نوین و روزافزون در زمینه ی علوم پزشکی سبب شده از راهی به غیر از راه شناخته شده و طبیعی ( آمیزش ) از طریق دیگری این عمل امکان پذیر باشد.

از جمله این راه ها می توان به ART ، تلقیح مصنوعی ، میکروانجکشن و … اشاره کرد.

موضوع مورد مطالعه ما تلقیح مصنوعی است.

شما عزیزان می توانید جهت مشاوره با وکیل دعاوی خانواده از این سایت استفاده نمایید .

لقاح مصنوعی برای اولین بار در دنیا در سال 1978 در انگلستان توسط دکتر رابرت ادواردز انجام شد که جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را در سال 2010 برای وی به ارمغان آورد.

اولین کودک حاصل از این روش در 25 ژوئیه 1978 به دنیا آمد از آن تاریخ تا کنون حدود 5 میلیون کودک به این روش در دنیا متولد شده اند.

تلقیح مصنوعی یکی از روش های باروری غیر طبیعی است و شامل انواع روش هایی است که در آنها تمام مایع منی بعد از آمادگی یا پروره شدن در قسمت های مختلف اندام تناسلی زن قرار می گیرد و بدون نزدیکی جنسی، امکان برخورد اسپرم و اوویست را فراهم می کند و در حال حاظر شایع ترین نوع تلقیح مصنوعی، تلقیح داخل رحمی یعنی استفاده از اسپرم پرداخت شده از شوهر ( همولوک یا AIH ) و یا فرد دیگری ( هترولوک یا AID ) و یا TDI است.

لقاح مصنوعي از ديدگاه حقوقي

میزان موفقیت لقاح مصنوعی به عوامل مختلفی بستگی دارد:

از جمله سن زوجین ، علت نابروری و نیز درجه سلامت تولید مثلی در آنها

ادامه این مقاله را در  لقاح مصنوعی از دیدگاه حقوقی ( قسمت دوم ) مشاهده بفرمائید.

پیشنهاد می شود از مطلب طلاق و قوانین حقوقی مربوط به آن نیز استفاده نمایید .